Alice springs en Melbourne

Lieve allemaal,

Na een vlucht van ruim 2 uur landen we in Alice Springs. Een klamme hete lucht komt ons tegemoet als we het vliegtuig uitstappen. 40 graden en geen wolk te bekennen... Op het vliegveld hebben we al snel onze bagpacks en worden met een taxibusje afgeleverd bij het hotel. Een goed verzorgde kamer met airco en televisie stappen we binnen (een luxe na een maand in de campervan rondgetrokken te hebben). Nadat we zijn omgekleed gaan we het centrum in. Tientallen aboriginals, MET kleren aan, lopen rond. We worden aangestaard en het voelt intimiderend. Met name Marleen voelt zich niet veilig. We halen wat informatie over de trip van de dag er na bij het informatiecentrum op en doen boodschappen. Bij het winkelcentrum staan veel politieagenten en beveiligers. Na de boodschappen gaan we snel terug naar het hotel. We liggen 2uur in bed in de hoop in slaap te vallen, maar dit lukt niet. We gaan op tijd op zoek naar een restaurantje, zodat we voor donker thuis zijn. We belanden bij een plaatselijke pub, waar Marleen zowat vergiftigd wordt. De Thaise Beef salade is zo pittig dat ze voor de rest van de avond haar gevoel in haar mond kwijt is en een hoop vocht verloren is. Na deze culinaire hap gaan we terug naar het hotel en proberen we vroeg te slapen.

Om 05:00u gaat de wekker, beide moe en vooral niet uitgeslapen. Stipt 06:00u zitten we in de bus voor de driedaagse trip naar Uluru/Kata Tjuta/Kings Canyon. We rijden langs diverse hotels en hostels om de anderen op te halen. Om 06:30u zijn we compleet en rijden we naar de eerste stop, waar we naast een sanitaire stop kunnen kameel rijden. Natuurlijk laten we deze kans niet lopen en doen we ook een rondje. Na flink door elkaar geschut te zijn gaan we terug de bus in en rijden we naar de volgende stop, een tankstation. Benen strekken, plassen en we gaan de bus weer in. We stoppen nog een keer en rijden uiteindelijk het natuurpark binnen waar de Uluru en de Kata Tjuta te vinden zijn. We doen een wandeling om de Uluru heen in de brandende zon. Zwetend komen we aan bij het eindpunt. Na het uitpuffen worden we opgehaald en rijden we naar het punt waar je de zonsondergang kan bekijken. Onder het genot van champagne en toastjes kijken we de zonsondergang. De foto's zullen jullie via Facebook al gezien hebben. Na de zonsondergang rijden we naar het kampterrein waar we te horen krijgen dat we 03:30 gewekt worden. Marleen krijgt een rolberoerte.. Na dit heugelijke nieuws gaan we eten. Iedereen ligt 22:00u plat in z'n Swag, een canvas slaapzak, in de buitenlucht onder de sterren. Melvin had het beste idee om onder de enige lantaarnpaal van het kampterrein te gaan liggen en vond het dan ook gek geen oog dicht gedaan te hebben. De volgende morgen worden we inderdaad om 03:30 gewekt, helaas het was geen grapje. We ontbijten en nemen snel een douche. Om 04:30 zitten we in de bus en rijden we naar het zonsopgangspunt waar we uitzicht hebben op de Uluru en Kata Tjuta.
Het is een prachtig gezicht, de wolken en de lucht verkleuren van paars, naar rood en geel. Iets wat we nog nooit gezien hebben! Na deze indrukwekkende ervaring rijden we met de bus naar de Kata Tjuta en doen we met de hele groep een wandeling door de rotsformatie, the valley of the winds. De heuvelachtige klim is leuk voor de variatie en gelukkig in de schaduw. Na ruim 2uur komen we terug bij de bus en gaan we terug naar het kampterrein. We ruimen alle spullen op en lunchen. Daarna vertrekken we naar onze volgende bestemming Kings Creek. De busreis duurt zo'n 4 uur. Onderweg worden we de bus uitgeschopt en moeten we langs de snelweg bomen uit de grond trekken en meenemen voor het kampvuur van vanavond. Een hels karwei in de brandende zon en zo'n 45 graden. Gelukkig helpt iedereen mee en zijn we na 1 ronde klaar. We stoppen nog een aantal keer maar gelukkig alleen voor toiletbezoeken.
Rond 16:00u rijden we het kampterrein bij de Kings Creek op. We hebben tot 19:00 vrije tijd. Mel en ik wandelen samen naar een look out op een woestijnachtig landschap, daarna gaan we naar het zwembad waar er nog meer van de groep te vinden zijn. We koelen heerlijk af. S avonds eten we kangaroostaart, wat werkelijk waar niet te eten is, kangaroobiefstuk en worstjes. Na het eten zitten we met de groep rond het kampvuur en worden er sterke verhalen verteld. Rond 22:00 zoekt iedereen z'n Swag weer op. De volgende morgen worden we 04:30 gewekt. Mel lag dit keer niet onder een lantaarnpaal en heeft lekker geslapen. Marleen is s Nachts twee keer wakker geworden om de slangen weg te jagen. Na het ontbijt vertrekken we met d'r bus naar de Kings Canyon, wat te vergelijken is met de Grand Canyon. Om 06:00 starten we de wandeling over de Canyon, te beginnen met de heartattack trap boven naar de berg. Nadat iedereen uitgeput boven is aangekomen gaat de wandeling verder. Over de rotsen wandelen we met uitzicht op de Canyon. Prachtig is het! Al snel wordt het warmer en zweten we weer als otters. Na 4 uur komen we aan bij de bus. Compleet uitgeput maar het was het waard. Na deze tocht gaan we terug naar het kampterrein om te lunchen. Na de lunch rijden we zo n 5,5u en komen we aan in het hotel. S avonds halen we pizza en kijken we een film. De volgende morgen worden we 09:30 opgehaald. We vliegen vandaag terug naar Alice Springs. Na een korte vlucht van 2 uur komen we aan in Melbourne, waar het gelukkig weer wat koeler is. We gaan naar het hostel, die boven een Ierse pub zit. Hier verblijven we de 6 laatste nachten van ons avontuur. Iedere dag gaan we naar het strand, we zien pinguïns bij zonsondergang, we gaan vaak naar het centrum en de laatste dagen drinken we wat extra biertjes. We genieten en halen zoveel mogelijk uit de dagen. De laatste avond gaan we uitgebreid uiteten bij de rivier en drinken we een cocktail. We sluiten onze vakantie van 10 weken af zoals het hoort.
Gistermiddag zijn we in het vliegtuig gestapt van Melbourne naar Hong Kong. Een vlucht van 9uur. Na een tussenstop van bijna 3 uur zijn we van Hong Kong naar Amsterdam gevlogen, wat 12 uur duurde. Nu zijn we veilig en lichtelijk uitgeput aangekomen op Schiphol en staan als het goed onze familie gespannen te wachten